مغز در خواب، خاموش نیست! متوجه صداهای ناآشنا می گردد و در آستانه بیدارباش قرار می گیرد - اسپند دود کن

به گزارش اسپند دود کن، در طول خواب عمیق، وجود یک صدای ناآشنا در مقایسه با صداهای آشنا، باعث ایجاد کمپلکس های کا (K complexe) بیشتر می گردد؛ نوعی موج مغزی که با اختلالات حسی در طول خواب مرتبط است.

یک خواب خوب شبانه، آن قدرها هم که به نظر می رسد؛ آسان نیست. در حین خواب، مغز شما به نظارت و توجه بر محیط اطراف ادامه می دهد و دنبال ایجاد یک تعادل میان احتیاج به خواب و احتیاج به بیدار شدن است.

براساس تحقیقات جدیدی که در مجله علوم اعصاب منتشر شده است؛ یکی از نمونه هایی از اینکه مغز چگونه این کار را انجام می دهد؛ پاسخ های گزینشی است که به صداهای ناآشنا در مقایسه با صداهای آشنا می دهد.

محققان دانشگاه سالزبورگ فعالیت مغز بزرگ سالان خوابیده را در پاسخ به صداهای آشنا و ناآشنا میزان گیری کردند. صداهای ناآشنا در مقایسه با صداهای آشنا، کمپلکس های K بیشتری فراوری می نمایند که موجب بی خوابی می گردد.

در حالی که صداهای آشنا هم می توانند منبع بروز کمپلکس های K باشند ولی این صداهای ناآشنا هستند که که مغز را در مقیاس وسیعی تحریک نموده و وادار به آغاز فعالیت های پردازشی حسی می نمایند.

این تحقیق چگونه صورت گرفته است؟

در این تحقیق، 17 نفر بزرگ سال شامل 14 زن در خواب عمیق مورد آنالیز قرار گرفته و صداهای آشنا و ناآشنایی از مکالمه افراد پخش می گردد. در این مکالمه ها از نام خود افراد و دو نام کوچک ناآشنا استفاده می گردد و بعد فعالیت های پلی سومنوگرافی مغز در طول یک خواب کامل شبانه ضبط شده است. در طول خواب، تمام کمپلکس های K، دوک های خواب و ریزبرانگیختگی ها شناسایی شدند و پاسخ های مربوط به هر رویداد و فرکانس آن ثبت و با محرک های مختلف و همین طور، شرایط خواب بدون پلک زدن یا با پلک زدن غیر سریع چشم مقایسه می شوند.

این آنالیز نشان می دهد مغز کمپلکس های K و ریزبرانگیختگی های بیشتری نسبت به صداهای ناآشنا دارد. هر دو صدای آشنا و ناآشنا باعث ایجاد یک کمپلکس کا می شوند ولی صداهای ناآشنا پتانسیل برانگیختگی بزرگ تر، قفل شدن دقیق تر پاسخ های مغز در باند دلتا (1 تا 4 هرتز) و فعالیت قوی تر در محدوده فرکانس بالا (بیشتر از 16 هرتز) را نسبت به صداهای آشنا ایجاد می نمایند. از همه مهم تر، این تفاوت ها در پاسخ گویی مغز، وقتی هیچ صدای شنوایی تاثیرگذاری وجود ندارد؛ به طور کامل ناپدید می شوند.

پاسخ های مغز به صداهای ناآشنا با گذشت طول شب و آشناتر شدن صدا، کمتر می گردد که نشان می دهد مغز می تواند در طول خواب هم یاد بگیرد.

این نتایج نشان می دهد کمپلکس های K به مغز اجازه می دهند وارد حالت پردازش نگهبان (sentinel processing) گردد؛ حالتی که مغز در خواب باقی می ماند اما توانایی پاسخ به محرک های مربوطه را حفظ می نماید.