علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟ - اسپند دود کن

به گزارش اسپند دود کن، بروز علائم اختلال شخصیت پارانوئید در میان بزرگسالان باعث می گردد که کنار آمدن، زندگی و صمیمیت با آن ها را به امری سخت تبدیل گردد. افراد مبتلا به این نوع اختلال، علائم رفتاری خاصی دارند. سوء ظن و بدگمانی نسبت به تمام افراد، اعم از دوستان، خانواده و ... در میان این افراد بسیار شدید است.

اسپند دود کن | سرویس روانشناسی - اختلال شخصیت پارانوئید یک شرایط مزمن و فراگیرنده است که به وسیله الگو های مخرب فکری، رفتاری و عملکردی توصیف می گردد. چنین تخمین زده می گردد که حدود 1 تا 2 درصد از آمریکایی های بزرگسال با این نوع از اختلال دست و پنجه نرم می نمایند. علائم اختلال شخصیت پارانوئید معمولاً مشابه اسکیزوفرنی هستند. همچنین تعدادی از تحقیقات صورت گرفته به این نکته اشاره می نمایند که ممکن است یک ارتباط ژنتیکی بین این دو نوع اختلال وجود داشته باشد. احتمال اینکه اشخاص مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید عارضه های دیگری مانند افسردگی، سوء مصرف مواد و انزواطلبی (ترس از مکان های شلوغ) را نیز تجربه نمایند، بیشتر است.

معمول ترین علائم اختلال شخصیت پارانوئید

معمولاً افرادی که به اختلال شخصیت پارانوئید مبتلا هستند، موارد زیر را تجربه می نمایند:

• یکی از آشکارترین علائم اختلال شخصیت پارانوئید بدبینی است. این افراد دچار سوء ظن و بدگمانی مزمن و فراگیرنده هستند و شکاکیت (شک گرایی) خاصی نسبت به دیگران دارند.
• افراد پارانوئیدی احساس می نمایند که دیگران به آن ها دروغ می گویند، آن ها را فریب می دهند و از آن ها سوء استفاده می نمایند.
• امکان دارد چنین فکر نمایند که دوستان، خانواده و همسر یا شریک عاطفی آن ها بی وفا و غیر قابل اعتماد هستند.
• آن ها در مقابل مشاهده فریبکاری با عصبانیت بیش از حد واکنش نشان می دهند.
• معمولاً در جمع تحت عنوان فردی سرد مزاج، حسود، مرموز و جدی توصیف می شوند.
• این گونه افراد به دنبال معانی پنهان حرکات بدن و مکالمات هستند.

اشخاص مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید همیشه چنین فکر می نمایند که دیگران به دنبال سوء استفاده، ضربه زدن یا فریب دادن آن ها هستند، حتی اگر هیچ مدرکی دال بر تأیید طرز فکر آن ها وجود نداشته باشد. در حالی که احتیاط در برخورد با موقعیت های خاصی تا اندازه ای لازم و معمول است، اما اشخاص مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید بیش از حد شکاک هستند.

معمولاً کنار آمدن با افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، سخت است و این گونه افراد مسائل متنوعی با روابط نزدیک دارند. بدگمانی بیش از حد و خصومت های آن ها با استدلال های نپوشیده، شکایات مکرر یا با سکوت و سردی ظاهری همراه است.

افراد دارای اختلال شخصیت پارانوئید باید خودبسنده بوده و حس استقلال نیرومندی داشته باشند، چون این اشخاص نمی توانند به دیگران اعتماد نمایند. آن ها معمولاً نرم نشو، منتقد دیگران و غیر قابل همکاری هستند، و خود نیز مشکل بزرگی با پذیرش انتقاد دارند.

در صورتی که اختلال روانی دیگری از قبیل: اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی یا اختلال افسردگی در فرد مشاهده شده باشد، اختلال شخصیت پارانوئید قابل تشخیص نخواهد بود.

اختلال شخصیت پارانوئید حاکی از الگو های رفتاری بلند مدت و تداوم یافته است، پس معمولاً این علائم را در افراد بزرگسال می توان شناسایی کرد. وجود و تشخیص این اختلال در میان بچه ها و نوجوانان پدیده غیر معمولی است، زیرا کودک یا نوجوان هنوز هم در حال رشد، تغییر شخصیت و بلوغ است. به هر حال، زمانی تشخیص داده می گردد که یک کودک یا نوجوان دچار اختلال شخصیت پارانوئید شده است که خصوصیات و علائم بیماری دست کم به مدت یک سال در فرد مشاهده شده باشد.

علائم اختلال شخصیت پارانوئید در میان مردان بیشتر دیده می گردد. معمولاً حدود 2/3 و 4/4 درصد از جمعیت به این بیماری مبتلا می شوند.

درمان اختلال شخصیت پارانوئید

عموماً اختلال شخصیت پارانوئید با استفاده از روان درمانی علاج می گردد. درمان رفتاری شناختی معمولاً به افراد کمک می نماید تا الگو های فکری تحریف شده و رفتار های نابهنجار خود را سامان دهند.

• درمان رفتاری شناختی (CBT) نوعی معالجه روان درمانی است که به بیمار کمک می نماید تا افکار و احساساتی را که بر رفتار ها تأثیر می گذارند، درک کند. معمولاً از CBT برای درمان طیف وسیعی از اختلالات از قبیل ترس ها (فوبیاها)، انواع اعتیاد، افسردگی و اضطراب بهره می برند. در کل درمان رفتاری شناختی کوتاه مدت است و بر کمک کردن به بیمار برای تعامل با یک مشکل بسیار خاص تمرکز می نماید. افراد در جریان درمان یاد می گیرند که چگونه الگو های فکری نابود نماینده و مختل نماینده ای را که تأثیراتی منفی بر رفتار آن ها دارند، شناسایی و تغییر دهند.

اصول درمان رفتاری شناختی

مفهوم اصلی پشت CBT این است که افکار و احساسات ما نقشی اساسی در رفتار و چگونگی برخورد ما با مسائل دارند. برای مثال، شخصی که زمان بسکمک را صرف فکر کردن درباره تصادفات هوایی، تصادفات باند های فرودگاه ها و دیگر فاجعه های هوایی می نماید، احتمالاً به جایی می رسد که از انجام سفر های هوایی پرهیز کند.

هدف از درمان رفتاری شناختی این است که به بیماران یاد دهند، حال که توانایی کنترل کردن تمام ابعاد دنیا پیرامونی خود را ندارند، می توانند نحوه تفسیر و تعامل خود با پدیده های محیط زندگی خود را کنترل نمایند.

طبق گزارش اتحادیه روان درمانی رفتاری و شناختی بریتانیا، روان درمانی رفتاری و شناختی یک طیف درمانی مبتنی بر مفاهیم و اصول مأخوذ شده از مدل های روانشناختی عواطف و رفتار های انسانی است. آنها شامل طیف وسیعی از رویکرد های درمانی برای اختلالات عاطفی، همراه با زنجیره ای از روان درمانی فردی ساخت یافته تا مواد کمک به نفس می گردد.

تعدادی رویکرد متفاوت نسبت به CBT وجود دارند. متخصصان سلامت ذهن به طور مداوم از این رویکردها، که به قرار زیر هستند، استفاده می نمایند.

• درمان رفتاری عاطفی عقلانی (REBT)
• درمان شناختی
• درمان چندمنظوره

در ابتدا برخی از بیماران ابراز می نمایند که در حالی که می دانند افکار ناسالم و غیر عقلانی وجود دارند، اما صرف اطلاع از ماهیت این افکار، توقف فکر کردن به آن ها را تسهیل نمی نماید. در اینجا باید خاطر نشان ساخت که کار CBT صرفاً شناسایی این الگو های فکری نیست، بلکه بر طیف گسترده ای از استراتژی ها تمرکز می نماید تا به تسلط بیمار بر این افکار کمک برساند. چنین استراتژی هایی شامل ثبت وقایع روزمره، ایفای نقش، تکنیک های تمدد اعصاب و حواس پرتی های ذهنی می شوند.

درمان های تکمیلی اختلال شخصیت پارانوئید

دیگر رویکرد های درمانی شامل درمان گروهی و درمان روانشناختی می شوند. در برخی موارد همزمان با فرآیند روان درمانی از دارو نیز استفاده می گردد. معمولاً دارو هایی که تجویز می شوند عبارتند از دارو های ضد افسردگی، ضد روان پریشی و دارو های ضد اضطراب. تجویز دارو به تنهایی روش درمان توصیه شده ای برای اختلالات شخصیتی نیست و در بهترین حالت دارو را باید همزمان با فرآیند روان درمانی مصرف کرد.

به نظر شما علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟ آیا فردی را با این بیماری روانی می شناسید؟ نظرات و تجربیات خود را در انتهای این صفحه در قسمت ارسال نظر با مخاطبان اسپند دود کن به اشتراک بگذارید.