باید به ظرفیت های اتصال صنف و صنعت توجه شود

به گزارش اسپند دود کن، این روزها به دلیل شیوع ویروس کرونا، اصناف حال وروز خوشی ندارد؛ اسفندماه، ماه رونق کسب وکارها تبدیل به یکی از سخت ترین ماه های حیات کسب وکارهای خرد و کلان شد. به همین دلیل رؤسای سه اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، تعاون و اصناف در اتحادی که میان این تشکل های بزرگ بخش غیردولتی شکل گرفته است، نامه ای به رئیس جمهوری نوشتند و در این نامه خواستار حمایت ویژه از بنگاه ها و کسب وکارها تا شهریور 99 شدند تا از رکود شدید جلوگیری شود.

باید به ظرفیت های اتصال صنف و صنعت توجه شود

بیش از 3 میلیون واحد صنفی در زمینه های مختلف فعالیت می کنند که نشان از اهمیت این جامعه عظیم مالی دارد. واحدهای کوچک مالی که عموماً در حلقه پایانی توزیع قرار دارند در کنار واحدهای تولیدی کوچک، مجموعه عظیمی را تشکیل داده اند که سهم بالایی در اشتغال و تولید ناخالص داخلی ایفا می کنند.

اهمیت اصناف در اقتصاد ایران از آن جهت است که بخش عمده ای از فعالیت های مالی در چرخه و زنجیره تولید، نگهداری، حمل ونقل، فرآوری، عمده فروشی و درنهایت خرده فروشی کالاها و خدمات از گذشته دور، توسط واحدهای صنفی اجرا شده است.

جلال الدین محمد شکریه، نایب رئیس اتاق اصناف ایران در گفت وگو با پایگاه خبری اتاق ایران از مسائل اصناف در ایران می گوید: سال 1398، سال بسیار سختی برای اصناف بود؛ اسفندماه به دلیل شیوع ویروس کرونا خیلی از اصناف نتوانستند دیون خود را پرداخت کنند؛ بسیاری از کسب وکارهای خدماتی تعطیل شدند؛ یک میلیون نفر کارگر بیکار شده در سامانه وزارت کار ثبت نام کردند؛ اما آمار دقیقی از کارگران غیر بیمه شده نداریم. در کنار مسائل کرونا، مسائلی چون بالا رفتن قیمت بنزین، سیل اول سال، تحریم ها و خیلی از موارد این چنینی سال 1398 را سال تلخی برای اصناف کرد.

شکریه ادامه می دهد: دولت برای جلوگیری از تشدید شدت آسیب بیماری کرونا بر اصناف برنامه هایی را ارائه داد که بیشتر حالت تعویقی داشت نه تشویقی-ترغیبی؛ اینکه اظهارنامه مالیاتی یا قسط بانکی با تأخیر پرداخت شود؛ البته در حوزه بانکی دستورالعمل واحدی هم اجرا نشده است و هر بار بانکی خلاف دستورالعمل بانک مرکزی یا دستورالعمل ستاد مقابله با کرونا عمل می کند.

او درباره تسهیلات 12 تا 16 میلیون تومانی که دولت می خواهد به صنوف و کارگران آسیب دیده از کرونا، ارائه بدهد، می گوید: پیشنهاد ما این است که به جای این تسهیلات، سهم کارفرما در نظام تأمین اجتماعی در رسته های مورد تایید دولت پرداخت شود.

شکریه تأکید می کند: ایجاد اشتغال برابر با حفظ امنیت است. در صنوف بازپرداخت وام ها تضمین شده است اما پرداخت 12 تا 16 میلیون تومان تسهیلات برای صنوف انگیزه ایجاد نمی کند. چون نگهداشت یک کارگر در سال بیشتر از 16 میلیون تومان برای کارفرما هزینه دارد.

به گفته شکریه، اقتصاد ایران با تنگناهایی روبرو است اما رعایت برخی اقدامات از سوی دولت می تواند بخش مولد اقتصاد را سرپا نگه دارد. تا به امروز برخی از مسئولان دست به کار شده اند و سازوکارهایی را به این منظور تعریف و اجرا کرده اند اما به نظر می رسد اقتصاد کشور و اصناف به حمایت بیشتر و برنامه منسجم تری نیاز دارند.

او تصریح می کند: سه میلیون واحد صنفی وجود دارد که به ازای هر کدام 2.7 تا 3.2 نفر اشتغال در حوزه اصناف ایجاد می شود؛ یعنی 9 میلیون نفر اشتغال که با زیرمجموعه خانوار آن ها به 27 میلیون نفر می رسند. برای این خیل عظیم نیروی کاری باید برنامه داشت؛ تسهیلات بانکی برخط داشت؛ باید نظام بانکی در خدمت نظام صنفی باشد.

نایب رئیس اتاق اصناف ایران می گوید: در کشورهای با اقتصاد توسعه یافته از SMEها در نظام مالی، تأمین اجتماعی و بیمه حمایت می شود و خود این اصناف ضامن بانکی خود هستند؛ ولی ما این گونه با اصناف رفتار نمی کنیم.

شکریه تشریح می کند: ما در دوران طلایی شورای گفت وگوی دولت و بخش خصوصی هستیم و باید اصناف را به سمت صادرات محوری پیش ببریم و برای حل مسائل اصناف در این نشست ها همراهی شود. باید برای تولیدکننده کوچک این شرایط فراهم شود که به ظرفیت صادراتی خود توجه کند و شرکت های هلدینگ تشکیل شود تا ظرفیت این ها از قوه به فعل تبدیل شود.

به گفته نایب رئیس اتاق اصناف ایران، ما باید مواظب باشیم که دست و پای واحدهای صنفی را نبندیم. در ایام شیوع ویروس کرونا به ظرفیت مهم اصناف، یعنی نظام توزیع مویرگی هم توجه شد؛ فروشگاه های عظیم و زنجیره ای در کشورهای اروپایی از جنس خالی شدند؛ البته کالا بود ولی نتوانستند نظام توزیع خود را پررنگ کنند ولی در ایران نظام توزیع پررنگ بود و به هیچ وجه با کمبود مواد غذایی روبرو نشدیم؛ این نوعی امنیت اجتماعی است و باید دولت قدر این ظرفیت را بداند.

شکریه تأکید می کند: دولت باید در برنامه ریزی و سیاست گذاری های خود به اصناف توجه ویژه کند؛ این برعکس صنعت است. اتاق اصناف ایران 63 بند برای برنامه ششم توسعه در حمایت از اصناف ارائه داد ولی به این موارد توجه نشد. اصناف 9 میلیون شغل ایجاد کرده و هیچ بار مالی به دولت تحمیل نشده است و کمترین حمایت را از دولت دریافت می کند.

او ادامه می دهد: دولت باید برای ایجاد برخی مشاغل رقمی بین یک و نیم تا چهار میلیارد تومان هزینه کند، ولی اشتغال در حوزه اصناف بی هیچ هزینه ای ایجادشده است؛ دولت باید قدر این ظرفیت را بداند؛ نقش اصناف بالنده است و باید دولت از نگاه اصناف در برنامه ریزی و سیاست گذاری استفاده کند.

شکریه تصریح می کند: نقش اصناف در تولید ناخالص داخلی 19 درصد است؛ این رقم قابل توجهی است و باید به این ظرفیت ها توجه شود. ماشین آلات واحدهای تولیدی اصناف کمترین ارزبری را دارد؛ اینجاست که صنف و صنعت باهم متصل می شود اما به این ظرفیت توجه کافی نشده است.

منبع: اتاق بازرگانی ایران

به "باید به ظرفیت های اتصال صنف و صنعت توجه شود" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "باید به ظرفیت های اتصال صنف و صنعت توجه شود"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید